تجهیزات شبکه بی سیم
در گذشته در رابطه با آشنایی با شبکه های بی سیم صحبت کرده ایم، اکنون قصد داریم در مورد تجهیزات شبکه بی سیم صحبت کنیم. شبکه های بی سیم از مؤلفه هایی مشابه شبکه های سنتی با سیم اترنت تشکیل شده اند، در حقیقت پروتکل های LAN بی سیم شبیه به اترنت هستند و با فاکتورهای مشابه مطابقت دارند، تفاوت بزرگ بین آن ها این است که LAN های بی سیم به سیم احتیاج ندارند.
کاربران شبکه های بی سیم با دستگاه های زیادی مانند رایانه های شخصی، لپ تاپ و … کار می کنند. استفاده از تجهیزات شبکه های بی سیم برای شبکه های رایانه ای ثابت به دلیل نیاز محدود به سیم کشی مفید است. با این حال لپ تاپ ها و PDA ها به دلیل ماهیت قابل حمل بودن معمولاً به اتصال LAN بی سیم مجهز هستند.
دستگاه های کاربر ممکن است از سخت افزار تخصصی نیز تشکیل شده باشد. به عنوان مثال اسکنر بارکد و دستگاه های مانیتورینگ بیمار اغلب از اتصال LAN بی سیم برخوردار هستند.
بخش عمده شبکه های بی سیم شامل رادیوی NIC است که در دستگاه رایانه کار می کند و اتصال بی سیم را در اختیار شما قرار می دهد.
یک رادیو LAN بی سیم NIC که گاهی به آن کارت رادیویی نیز گفته می شود، اغلب استاندارد 802.11 را پیاده سازی می کند. کارت ها به طور کلی یک لایه فیزیکی خاص مانند 802.11a یا 802.11b/g را پیاده سازی می کنند. در نتیجه کارت رادیو باید از نسخه استانداردی که با LAN بی سیم سازگار است استفاده کند.
کارت های رادیویی LAN بی سیم که چندین نسخه استاندارد را پیاده سازی می کنند و قابلیت همکاری بهتر دارند، رایج تر می شوند.
کارت های رادیویی در انواع مختلفی ارائه می شوند، از جمله: ISA ،PCI، کارت PC ،mini-PCI و CF.
رایانه های شخصی از کارت های ISA و PCI استفاده می کنند، اما PDA و لپ تاپ ها از کارت های PC ،mini-PCI و آداپتورهای CF استفاده می کنند.
یک Access Point شامل یک کارت رادیویی است که با دستگاه های کاربری جداگانه در شبکه بی سیم و همچنین یک شبکه سیمی NIC که به یک سیستم توزیع مانند Ethernet در ارتباط است، ارتباط برقرار می کند.
نرم افزار سیستم درون Access Point، بی سیم و طرف های توزیع Access Point را به هم وصل می کند.
نرم افزار سیستم با ارائه درجه های مختلف مدیریت، نصب و عملکردهای امنیتی، Access Point را متمایز می کند.
در بیشتر موارد Access Point یک رابط http فراهم می کند که از طریق دستگاه کاربر نهایی که به یک رابط شبکه و یک مرورگر وب مجهز است، می تواند تغییرات پیکربندی شده را به Access Point برساند.
برخی از Access Point ها همچنین دارای یک رابط سریال RS-232 برای پیکربندی Access Point از طریق کابل سریال و همچنین یک دستگاه کاربر در حال اجرا و شبیه سازی ترمینال و نرم افزار Telnet مانند Hyper terminal می باشند.
به تنظیمات اولیه پیکربندی رادیویی برای یک Access Point Cisco 350 نگاه کنید، این نوع تنظیمات برای سایر Access Point ها نیز متداول است.
یکی از پارامتر هایی که باید تنظیم کنید شناسه مجموعه خدمات (SSID) است. SSID نامی را برای شبکه بی سیم خاص که کاربران با آن ارتباط برقرار می کنند، فراهم می کند. برای اهداف امنیتی ایده خوبی است که SSID را به چیزی غیر از مقدار پیش فرض تبدیل کنید.
برای اکثر برنامه ها قدرت انتقال Access Point را به بالاترین مقدار تنظیم کنید که معمولاً 100 میلی وات (mW) در ایالات متحده است که منتج به حداکثر رساندن دامنه LAN بی سیم خواهد بود.
حداکثر توان خروجی مؤثر 1 وات است، اما قدرت انتقال پایین تر این امکان را به وجود می آورد که حاشیه کافی برای استفاده از آنتن با بهره بیشتر استفاده کند و هنوز هم در محدودیت ها باقی بماند.
هنگام نصب فقط یک Access Point، فرقی نمی کند کدام کانال را انتخاب کنید. اما اگر چندین Access Point را نصب می کنید یا یک شبکه بی سیم در نزدیکی خود دارید، باید کانال های غیر هم پوشانی مختلف (مانند کانال های 1، 6 و 11) را برای هر نقطه دسترسی در محدوده یکدیگر انتخاب کنید.
(WEP) را به عنوان حداقل سطح امنیتی فعال کنید. برای ارتباط Access Point با داده های رمزگذاری شده، باید کلید رمز نگاری لازم را برای همه دستگاه های کاربر اختصاص دهید.
اگر پیاده سازی کلیدهای 40 بیتی را انتخاب کرده اید، 10 کاراکتر هگزا دسیمالی را وارد کنید، در هر کاراکتر مقدار 1 تا 9 یا A از تا F. کلیدهای 104 بیتی به 26 حرف نیاز دارند.
به خاطر داشته باشید که کلیدهای 40 بیتی با رمزگذاری 64 بیتی مطابقت دارند و کلیدهای 104 بیتی با رمزگذاری 128 بیتی که برای اضافه کردن یک بردار اولیه 24 بیتی در هر دو مورد مطابقت دارند.
روتر ها یکی دیگر از تجهیزات شبکه بی سیم هستند، طبق تعریف، یک روتر بسته ها را بین شبکه ها انتقال می دهد. روتر بهترین راه حل را برای ارسال بسته ها برای نزدیکتر شدن به مقصد انتخاب می کند. روترها از هدر بسته های پروتکل اینترنت (IP) و جداول مسیریابی و همچنین پروتکل های داخلی برای تعیین بهترین مسیر برای هر بسته استفاده می کنند.
یک روتر LAN بی سیم یک عملکرد Access Point داخلی را به یک روتر اترنت چند منظوره اضافه می کند که چندین شبکه اترنت را با اتصالات بی سیم ترکیب می کند.
یک روتر LAN بی سیم معمولی شامل چهار پورت اترنت، یک Access Point 802.11 و گاهی اوقات یک پورت موازی است تا بتواند سرور چاپ باشد.
روتر به کاربران بی سیم توانایی مشابهی را برای کاربران سیمی برای ارسال و دریافت بسته از طریق شبکه های مختلف می دهد.
روترها پروتکل ترجمه آدرس شبکه (NAT) را اجرا می کنند که چندین دستگاه شبکه را قادر می سازد یک آدرس IP واحد ارائه شده توسط یک سرویس دهنده اینترنت (ISP) به اشتراک بگذارند.
روترها همچنین خدمات پروتکل تنظیمات میزبان پویا (DHCP) را برای کلیه دستگاه ها پیاده سازی می کنند. DHCP آدرس IP خصوصی را به دستگاه ها اختصاص می دهد.
NAT و DHCP باهم این امکان را فراهم می کنند که چندین دستگاه شبکه مانند رایانه های شخصی، لپ تاپ و چاپگرها یک آدرس IP مشترک اینترنت را به اشتراک بگذارند.
روترهای LAN بی سیم مزایای خوبی در محیط خانه و دفاتر کوچک دارند. به عنوان مثال می توانید در یک سرویس مودم کابل مشترک شوید که یک آدرس IP تنها از طریق DHCP به روتر ارائه می دهد و سپس روتر آدرس IP را از طریق DHCP برای مشتریانی در شبکه محلی شما ارائه می دهد.
سپس NAT هر زمان که نیاز به دسترسی به اینترنت داشته باشد، یک مشتری خاص را در شبکه محلی به آدرس IP اختصاص داده شده به ISP نقشه برداری می کند. در نتیجه اگر می خواهید بیش از یک دستگاه شبکه دار در یک شبکه محلی داشته باشید که یک آدرس اختصاص داده شده به ISP را به اشتراک می گذارد، به یک روتر نیاز دارید.
به جای داشتن یک جعبه برای روتر و جعبه دیگر برای Access Point، یک روتر LAN بی سیم داشته باشید که هر دو را در همان جعبه فراهم می کند.
با این حال روترها به ندرت در پیاده سازی های بزرگتر مانند بیمارستان ها و دفاتر مرکزی شرکت مورد استفاده قرار می گیرند. در این موارد Access Point ها ممکن است که دارای مؤلفه های سیمی موجود باشد که با آدرس های IP سروکار دارند.
اکسس پوینت ها که نیاز به اتصال کابل کشی دارند به طور کلی نقش مهمی در تأمین پوشش در اکثر استقرار های بی سیم LAN دارند. با این حال Repeater های بی سیم راهی برای گسترش دامنه یک LAN بی سیم موجود به جای اضافه کردن Access Point بیشتر است.
تعداد کمی از Repeater های LAN بی سیم مستقل در بازار وجود دارد، اما برخی از Access Point ها حالت ریپیتر را نیز دارند. یک Repeater به سادگی یک سیگنال شبکه را بازسازی می کند تا دامنه زیرساخت های شبکه موجود را گسترش دهد.
در عوض سیگنال های رادیویی را از یک Access Point دستگاه کاربر نهایی یا یک Repeater دیگر دریافت می کند. این امر باعث می شود تا یک Repeater بین یک Access Point و کاربر از راه دور واقع شود تا بتواند به عنوان رله برای فریم هایی که به صورت برگشتی و جلو بین کاربر و Access Point حرکت می کنند، عمل کند.
در نتیجه Repeater بی سیم یک راه حل موثر برای غلبه بر اختلالات سیگنال ضعیف مانند RF است. به عنوان مثال Repeater ها امکان اتصال به مناطق دور افتاده را دارند که به طور عادی دسترسی به شبکه بی سیم ندارند.
یک نقطه دسترسی در یک خانه یا دفتر کوچک ممکن است کاملاً منطقه ای را که کاربران در آن به اتصال نیاز دارند، مانند زیرزمین یا حیاط را پوشش ندهد. با این وجود قرار گرفتن یک Repeater بین مناطق پوشیده و باز، اتصال در کل فضا را فراهم می کند.
با این وجود نکته منفی در Repeater بی سیم این است که باعث کاهش عملکرد شبکه بی سیم می شوند. یک Repeater باید هر فریم را در همان کانال رادیویی دریافت و از آن ارسال کند که به طور موثر میزان ترافیک شبکه را دو چندان می کند. این مشکل هنگام استفاده از چندین تکرار ترکیب می شود زیرا هر Repeater داده های ارسال شده را کپی می کند.
بنابراین حتماً استفاده از Repeater را به صورت کم برنامه ریزی کنید.
بیشتر آنتن های شبکه های بی سیم همه کاره هستند و از مزیت کم برخوردارند. تقریباً تمام Access Point ها، روترها و Repeater ها با آنتن های همه کاره کار می کنند.
آنتن های همه کاره اکثر الزامات پوشش را برآورده می کنند. با این حال استفاده از آنتن های راهنمای اختیاری را برای پوشاندن مناطق طولانی و باریک در نظر بگیرید.
در بعضی موارد آنتن در یک کارت رادیویی یا Access Point یکپارچه شده است و چاره ای برای ساخت آن نیست.
اگر نیاز به استفاده از آنتن مستقیم (افزایش بیشتر) وجود دارد، اطمینان حاصل کنید که کارت رادیو یا Access Point دارای اتصال آنتن خارجی است.
در این مقاله به طور کامل به مبحث تجهیزات شبکه بی سیم پرداختیم که امیدواریم برای شما مفیده بوده باشد.