در این مقاله جامع قصد داریم درباره شبکه های P2P، مزایا، معایب و امنیت آن ها صحبت کنیم. شبکه یکتا چیست؟ آیا می توانیم از شبکه های یکتا در سرویس میزبانی P2P استفاده کنیم؟ چه زمانی بهتر است از این شبکه استفاده شود؟ آیا این شبکه از امنیت لازم برخوردار است؟ ما در این مقاله به بررسی این مسائل می پردازیم تا پاسخی برای این سوالات پیدا کنیم.
شبکه های P2P یا همگرا، شبکه هایی هستند که در آن سرور جداگانه وجود ندارد و هر دستگاه موجود در شبکه که به آن گره گفته می‌شود، به عنوان یک سرور عمل می‌کند. به‌طور معمول در اغلب شبکه های همگرا، تمامی دستگاه ها از دسترسی و قدرت برابر برخوردارند و وظیفه یکسانی دارند.
امروزه از شبکه های P2P استفاده زیادی می شود زیرا به کاربران امکان را می دهد که بدون واسطه ارتباط بگیرند و معاملات خود را انجام دهند و به همین علت شبکه های یکتا در طراحی سرویس میزبانی P2P، موتورهای جستجوگر، بازار های آنلاین و برنامه های محاسباتی توزیع شده به کار گرفته می شوند.
اولین سوالی که درباره شبکه های P2P در ذهن ما ایجاد می شود علت استفاده از این نوع شبکه است. چه زمانی و به چه علت ما از شبکه‌های یکتا استفاده می کنیم؟
یکی از مزایای استفاده از شبکه P2P به‌جای Client-Server، سرعت بالاتر است. در شبکه های یکتا نیازی به انتقال اطلاعات به سرور نیست زیرا اطلاعات به صورت مستقیم بین افراد منتقل می‌شود بنابراین تاخیر کمتری مشاهده می‌شود.
راه‌اندازی شبکه های یکتا بسیار ساده‌تر از مدل سرویس دهنده و سرویس گیرنده است زیرا تنها کلید اشتراک برای اتصال دستگاه‌ها و ارتباط آن ها لازم است. همچنین علاوه بر ساده تر بودن راه اندازی این شبکه، هزینه و منابع انسانی کمتری استفاده می شود زیرا نیازی به مدیریت سرور جداگانه نیست.
در کنار تمامی مزایای استفاده از شبکه های P2P، ما با چالش ها و معایبی نیز روبرو هستیم. زیرا به دلیل عدم کنترل مرکزی تبادل اطلاعات، گاهی ممکن است فایل های مخربی در شبکه قرار گیرند که در نهایت منجر به آسیب به اطلاعات و کل شبکه شود.
عملکرد هر دستگاه بر کل شبکه موثر است که این باعث می‌شود ما نیازمند پشتیبان گیری از اطلاعات اشتراکی تمام دستگاه ها باشیم. درحالی که در شبکه های سرویس دهنده و سرویس گیرنده نیازی به این کار نیست و بررسی عملکرد سرور های مرکزی کافیست.
یکی از عوامل بسیار مهم استفاده از یک تکنولوژی در کسب و کار، امنیت است. آیا استفاده از شبکه های P2P، ایمن است؟
اگر تصمیم بر استفاده از شبکه های P2P به جای سرویس دهنده و سرویس گیرنده هستید، نیاز است از امنیت شبکه اطمینان پیدا کنید. به دلیل حساسیت بالای این شبکه، ممکن است اطلاعات اشتباه و حتی فایل‌های مخربی وارد شبکه شود و کارکرد گره ها را مختل کنند.
اگر از شبکه P2P در کار هایتان استفاده می کنید، بهتر است مشخص کنید که چه فایل هایی را کاربران می توانند وارد شبکه کنند. این کار باعث می شود از بارگذاری فایل های مخرب و اشتباه جلوگیری شود.
همانطور که گفته شد، از شبکه های یکتا در حوزه های مختلفی استفاده می شود. یکی از استفاده های مناسب از این شبکه ها در سرویس های میزبانی P2P است.
میزبانی P2P از شبکه های یکتا برای توزیع دسترسی به صفحات وب استفاده می‌کند. این طراحی نسبت به میزبانی سرویس دهنده و سرویس گیرنده کاملا متفاوت است زیرا در آن روش از وب سرور های اختصاصی برای دسترسی به صفحات وب استفاده می شود.
یکی از دلایل استفاده از شبکه های P2P در سرویس های میزبانی، می‌تواند انعطاف پذیری بالای این نوع میزبانی باشد. این نوع شبکه به دلیل منابع اشتراکی متعدد قابل اعتمادتر است اما همین ویژگی گاهی می تواند دلیلی برای ناپایداری شبکه باشد.
در میزبانی P2P جدای از انعطاف بالا، گاهی اوقات برخی افراد تمایل دارند منابع اختصاصی خود را منتشر نکنند. این منطق باعث می‌شود طراحی سرویس دهنده و سرویس گیرنده را به شبکه‌های P2P ترجیح دهند.
سرویس های میزبانی P2P به دلیل نوع طراحی اغلب هزینه کمتری نسبت به میزبانی های مدل سرویس دهنده و سرویس گیرنده دارند. علاوه بر هزینه کمتر به دلیل تعداد بیشتر اشتراک داده‌ها در گره‌های مختلف شبکه، اطمینان بیشتری به در دسترس بودن محتوا هست.
سرویس های میزبانی P2P و میزبانی سرویس دهنده و سرویس گیرنده، هر یک مزایا و معایب خود را دارند و علت انتخاب و استفاده از هر یک از این سرویس ها بستگی به موقعیت کاربر دارد. با توجه به شرایط، گاهی اوقات استفاده از سرویس های میزبانی P2P منطقی‌تر است و گاهی بالعکس، استفاده از این سرویس می تواند باعث آسیب به شبکه شود.