امنیت شبکه
امنیت شبکه فعالیتی است که برای محافظت از قابلیت استفاده و یکپارچگی شبکه و داده های شما طراحی شده است.
امنیت شبکه یک اصطلاح گسترده است که بسیاری از فناوری ها، دستگاه ها و فرایندها را در بر می گیرد.
در ساده ترین اصطلاح آن می توان گفت که، مجموعه ای از قوانین و پیکربندی هایی است که برای محافظت از یکپارچگی، محرمانه بودن و دسترسی به شبکه ها و داده های رایانه ای با استفاده از نرم افزار و فناوری های سخت افزاری طراحی شده است.
هر سازمان، صرف نظر از اندازه، صنعت یا زیرساخت ها، به درجاتی از راه حل های امنیتی شبکه احتیاج دارد تا از چشم انداز روزافزون تهدیدات سایبری در طبیعت محافظت کند.
معماری شبکه امروز پیچیده است و با یک محیط تهدید که همیشه در حال تغییر است مواجه می شود و مهاجمی که همیشه در تلاش برای یافتن و بهره برداری از موارد آسیب پذیری هستند.
این آسیب پذیری ها می توانند در تعداد زیادی از مناطق، از جمله دستگاه ها، داده ها، برنامه ها، کاربران و مکان ها وجود داشته باشند.
به همین دلیل امروزه بسیاری از ابزارها و برنامه های مدیریت امنیت شبکه در حال استفاده هستند که تهدیدات و سوء استفاده های فردی و همچنین عدم رعایت مقررات را برطرف می کنند.
هنگامی که فقط چند دقیقه از خرابی می تواند باعث ایجاد اختلال گسترده و خسارت گسترده به خط و شهرت یک سازمان شود، ضروری است که این اقدامات حفاظتی به کار گرفته شود.
در هنگام پرداختن به امنیت شبکه در سازمان، لایه های بسیاری وجود دارد که باید آن ها را در نظر بگیرید.
حملات می توانند در هر لایه ای در مدل های امنیت شبکه پیش بیاید، بنابراین سخت افزار، شبکه نرم افزار و خط مشی های امنیتی شما باید برای رسیدگی به هر منطقه طراحی شوند.
امنیت شبکه به طور معمول از سه کنترل مختلف تشکیل شده است:
در اینجا مختصرا در مورد انواع مختلف امنیت شبکه و نحوه عملکرد هر کنترل توضیح داده شده است.
کنترل های امنیتی فیزیکی به منظور جلوگیری از دسترسی فیزیکی اجزای شبکه مانند روتر و … طراحی شده است.
دسترسی های کنترل شده مانند قفل ها، احراز هویت بیومتریک و سایر دستگاه ها، در هر سازمانی ضروری است.
کنترل های امنیتی فنی از داده های ذخیره شده در شبکه یا در حال انتقال به داخل، یا خارج از شبکه محافظت می کنند. این حفاظت دو برابر است:
باید از داده ها و سیستم ها در برابر پرسنل غیرمجاز محافظت شود، همچنین باید در برابر فعالیت های مخرب کارمندان از آن محافظت کنند.
کنترل های امنیتی اداری شامل سیاست های امنیتی و فرآیندهای کنترل رفتاری کاربر است، از جمله نحوه تأیید اعتبار کاربران، سطح دسترسی آن ها و همچنین نحوه کارکنان IT در تغییر زیرساخت ها.
ما در مورد انواع مختلف کنترل امنیت شبکه صحبت کرده ایم.
حال بیایید نگاهی به برخی از روش های مختلف برای تأمین امنیت شبکه خود بیندازیم.
برای اطمینان از این که مهاجمان بالقوه نمی توانند به شبکه شما نفوذ کنند، باید سیاست های جامع کنترل دسترسی برای کاربران و دستگاه ها اعمال شود.
کنترل دسترسی به شبکه (NAC) را می توان در بالا ترین سطح تنظیم کرد.
به عنوان مثال، می توانید به مدیران دسترسی کامل به شبکه اعطا کنید اما دسترسی به پوشه های محرمانه خاص را سلب کنید یا از ورود دستگاه های شخصی آن ها به شبکه جلوگیری کنید.
آنتی ویروس و ضد ویروس نرم افزار سازمان را از طیف وسیعی از نرم افزارهای مخرب از جمله ویروس ها محافظت می کند.
بهترین نرم افزار نه تنها پس از ورود به شبکه، فایل ها را اسکن می کند، بلکه پیوسته پرونده ها را اسکن و پیگیری می کند.
فایروال ها، همانطور که از نام آن ها پیداست، به عنوان سدی بین شبکه های خارجی غیر قابل اعتماد و شبکه داخلی قابل اعتماد شما عمل می کنند.
سرپرستان معمولاً مجموعه ای از قوانین تعریف شده را پیکربندی می کنند که باعث ترافیک شبکه می شود.
شبکه های خصوصی مجازی (VPN) از نقطه انتهایی یا سایت دیگری اتصال به شبکه ایجاد می کنند.
به عنوان مثال، کاربرانی که از خانه کار می کنند معمولاً از طریق VPN به شبکه سازمان وصل می شوند.
داده ها بین دو نقطه رمزگذاری می شوند و کاربر برای برقراری ارتباط بین دستگاه و شبکه خود نیاز به تأیید اعتبار دارد.
امنیت شبکه باید برای هر سازمانی که با داده ها و سیستم های شبکه کار می کنند، اولویت اصلی باشد.
علاوه بر محافظت از اطلاعات و یکپارچگی داده ها از سوء استفاده های خارجی، امنیت شبکه همچنین می تواند ترافیک شبکه را به صورت کارآمد تری مدیریت کند، عملکرد شبکه را ارتقا داده و از به اشتراک گذاری داده ایمن بین کارمندان و منابع داده اطمینان حاصل کنید.
بسیاری از ابزارها و برنامه های کاربردی در دسترس هستند که می توانند به شما کمک کنند تا شبکه های خود را از حملات و خرابی های غیر ضروری محافظت کنید.