اصطلاح رایانش ابری (cloud computing) طیفی از طبقه بندی ها، انواع و مدل های معماری را در بر می گیرد. این مدل محاسباتی شبکه‌ای نحوه کار ما را تغییر داده است. اما ابر تنها یک مسئله تئوری و ساده نیست، برای درک بهتر این تکنولوژی توضیحات کاملی را در این مقاله برای شما آورده ایم. همچنین تفاوت ابر عمومی و ابر خصوصی در این مقاله ذکر شده است تا شما به راحتی انتخاب کنید و بهترین استفاده را از سرویس های ابری داشته باشید.
محاسبات ابری را می توان به سه نوع کلی طبقه بندی کرد:
در ادامه هر کدام را مفصل توضیح خواهیم داد و به شما کمک می کنیم تا تفاوت های هر کدام از سرویس های ابر عمومی و خصوصی را درک کرده و سرویس مناسب کسب و کار خود را پیدا کنید.
رایانش ابری به‌جای اینکه مستقیماً روی هارد دیسک رایانه شما باشد، از طریق اینترنت به برنامه‌ها، اپلیکیشن ها و داده‌های شما را پردازش کرده یا ذخیره می‌کند. محبوب‌ترین نمونه‌های محاسبات ابری عبارتند از: نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS)، پلتفرم به‌عنوان سرویس (PaaS) و زیرساخت به‌عنوان سرویس (IaaS) – که بیشتر آنها را می‌توانید انتخاب کنید که آیا در یک پلتفرم عمومی تنظیم شود یا خصوصی. رایانش ابری باعث ارائه خدمات بیشتر از جمله:
هر سرویس ابری متشکل از سیستم‌ها یا دستگاه‌های سمت سرویس گیرنده (رایانه شخصی، تبلت‌ها و غیره) است که به اجزای دیتا سنتر پشتیبان (سرویس دهنده) متصل هستند. مؤلفه هایی که زیرساخت ابری را تشکیل می دهند عبارتند از:
معماری زیرساخت اصولی می تواند اشکال و ویژگی های مختلفی داشته باشد، از جمله:
افراد و شرکت ها به طور یکسان از مزایای بارز رایانش ابری استفاده می کنند، این مزایا عبارتند از:
نمونه های واضحی از محاسبات ابری و همچنین موارد استفاده از تفاوت های ابر عمومی و خصوصی وجود دارد که بسیاری از شما ممکن است در زندگی شخصی یا حرفه ای خود از آن ها استفاده کنید:
ابر عمومی به مدلی از رایانش ابری اشاره دارد که در آن خدمات فناوری اطلاعات از طریق اینترنت ارائه می شود. به عنوان محبوب ترین مدل خدمات رایانش ابری شناخته شده، ابر عمومی انتخاب های گسترده ای از نظر راه حل ها و منابع محاسباتی برای رفع نیاز های روزافزون سازمان ها در هر اندازه ای ارائه می دهد.
ویژگی های تعیین کننده یک پلتفرم ابر عمومی عبارتند از:
سرویس‌های روی ابر عمومی ممکن است بسیار ارزان تر از سرویس های دیگر باشند که در آن هزینه‌ها بر اساس منابع محاسباتی مصرف‌شده از شما دریافت می‌شود.
عملکرد محاسباتی ممکن است از سرویس‌های رایج – ایمیل، برنامه‌ها و ذخیره‌سازی فایل – تا پلتفرم سیستم‌عامل ها در سطح سازمانی یا محیط‌های زیرساختی که برای توسعه و آزمایش نرم‌افزار استفاده می‌شوند، باشد که هر کدام تفاوت های مختص به خود را دارند و می توانند در بستر های ابر عمومی یا خصوصی ارائه شوند.
شرکتی که خدمات در بستر ابر چه عمومی و چه خصوصی ارائه می دهد مسئول توسعه، مدیریت، و حفظ مجموعه منابع محاسباتی که بین کاربران در سراسر شبکه تقسیم شده است، هستند.
ابر عمومی برای این نوع محیط ها مناسب تر است:
بخشی از مزایای ابر عمومی عبارتند از:
ابر عمومی با محدودیت هایی همراه است:
ابر خصوصی به هر راه حل ابری اطلاق می شود که برای استفاده توسط یک سازمان اختصاص داده شده است. در ابر خصوصی بر خلاف ابر عمومی، شما منابع رایانش ابری را با هیچ سازمان دیگری به اشتراک نمی گذارید و تفاوت اصلی در اینجاست.
منابع دیتا سنتر ممکن است در محل زندگی شما قرار داشته باشند یا توسط یک شرکت شخص ثالث در خارج از کشور اداره شوند. منابع محاسباتی ایزوله شده و از طریق یک شبکه خصوصی امن تحویل شما داده می شوند و با مشتریان دیگر به اشتراک گذاشته نمی شوند.
مطالعه بیشتر
ابر خصوصی برای رفع نیاز های تجاری و امنیتی منحصر به فرد سازمان قابل تنظیم است. با دید و کنترل بیشتر در زیرساخت، سازمان‌ها می‌توانند محاسبات کاری حساس را بدون به خطر انداختن امنیت و عملکردی که قبلاً فقط با مراکز داده اختصاصی در محل به دست می‌آمد، اجرا کنند.
ابر خصوصی برای موارد زیر مناسب است:
محبوب ترین تفاوت ها و مزایای ابر خصوصی نسبت به ابر عمومی عبارتند از:
ابر خصوصی دارای اشکالاتی است که ممکن است موارد استفاده را محدود کند:
ابر هیبریدی هر محیط زیرساخت ابری است که بستر های ابر عمومی و خصوصی را با هم ترکیب می کند و تفاوت های جزئی دارد. منابع معمولاً به عنوان یک محیط زیرساخت یکپارچه تنظیم می شوند. برنامه ها و حجم کاری داده ها می توانند منابع را بین استقرار ابر عمومی و خصوصی بر اساس سیاست های تجاری و فنی سازمانی حول جنبه هایی مانند زیر تنطیم کنند:
این یک مثال رایج از ابر ترکیبی است: سازمان‌ها می‌توانند از محیط‌های ابری خصوصی برای بار کاری فناوری اطلاعات خود استفاده کنند و زیرساخت را با منابع ابری عمومی تکمیل کنند تا جهش‌های گاه به گاه در ترافیک شبکه را تطبیق دهند.
یا شاید از ابر عمومی برای حجم کاری و داده‌هایی که حساس نیستند استفاده کنند و در هزینه صرفه‌جویی کنند، اما ابر خصوصی را برای داده‌های حساس انتخاب می‌کنید.
در نتیجه، دسترسی به ظرفیت محاسباتی اضافی نیازی به CapEx بالای یک محیط ابری خصوصی ندارد، بلکه به عنوان یک سرویس فناوری اطلاعات کوتاه مدت از طریق یک راه حل ابر عمومی ارائه می شود. خود محیط به طور یکپارچه برای اطمینان از عملکرد بهینه و مقیاس پذیری برای تغییر نیاز های کسب و کار یکپارچه شده است.
وقتی یک ابر ترکیبی را خریداری می کنید، ممکن است لازم باشد تصمیم دیگری نیز بگیرید: همگن باشد یا ناهمگن؟ یعنی آیا از خدمات ابری از یک فروشنده استفاده می کنید یا از چندین فروشنده؟
در اینجا ابر هیبریدی برای افراد زیر مناسب تر است:
اشکالات رایج ابر هیبریدی عبارتند از:
به عنوان نکته پایانی، مهم است بدانید که استفاده از هر محیط ابری، مشکلات شما را از بین نمی برد. اگرچه شما در حال خرید خدمات از فروشندگان شخص ثالث هستید، اما همچنان باید سعی و کوشش خود را برای کاهش ریسک انجام دهید.
این به عنوان مدل مشترک مسئولیت ابری شناخته می شود. اگرچه ارائه دهندگان سرویس های ابری اطلاعات را اداره می کنند و مواردی مانند انعطاف پذیری و چابکی را کنترل می کنند، سازمان شما مسئولیت این موارد را بر عهده دارد:
انتخاب بین بستر های ابر عمومی، خصوصی و ترکیبی به عوامل مختلفی مانند موارد استفاده و محدودیت ها بستگی دارد. در دنیای واقعی، این مسئله به ندرت یک انتخاب واضح است، به ویژه از آنجا که سازمان ها تمایل دارند از هر سه نوع راه حل ابری برای ارزش های پیشنهادی ذاتی هر یک استفاده کنند.
اگرچه احتمالاً قبلاً از ابر استفاده کرده اید، پس ارزش آن را دارد که یک استراتژی ابری دیگری برای بهینه‌سازی استفاده از هر محیط ابری ایجاد کنید. با تعریف نیاز های کاری مختلف شروع کنید، سپس آنها را بر اساس مزایا و معایب هر مدل اولویت بندی کنید. همچنین لازم است سرویس های ابری را با سایر سرویس ها مانند vps مقایسه کنید تا درک بهتری از انواع خدمات در این زمینه داشته باشید. شما می توانید به مقاله مقایسه هاست ابری و vps ما مراجعه کنید.
منبع: bmc