شاید بارها عبارت مرکز داده یا دیتا سنتر را شنیده باشید اما ندانید که مرکز داده چیست و چه کاری انجام می دهد. کجا استفاده می شود و مشابه این سوال ها در ذهن شما نقش بسته باشد. در ادامه مقاله قصد بررسی و تعریف کامل و جامع از دیتا سنتر داریم.
ساده ترین پاسخی که به سوال مرکز داده (data center) چیست می توان گفت، این است که مرکز داده یک مرکز فیزیکی است که سازمان ها برای تهیه برنامه ها و داده های مهم خود از آن استفاده می کنند. طراحی مرکز داده مبتنی بر شبکه ای از منابع محاسباتی و ذخیره سازی است که تحویل برنامه ها و داده های مشترک را امکان پذیر می کند.
مراکز داده مدرن بسیار متفاوت با مراکز داده مدت ها قبل است. زیرساخت ها از سرورهای فیزیکی داخلی در محل به زیرساخت های مجازی منتقل شده است که از برنامه ها و بارهای کاری در زیرساخت های فیزیکی در یک محیط چندکاره پشتیبانی می شود. مرکز داده های مدرن در هر کجا که داده ها و برنامه های کاربردی آن وجود دارد، هستند.
در دنیای فناوری اطلاعات سازمانی، مراکز داده برای طراحی برنامه های تجاری و فعالیت هایی طراحی شده اند که عبارتند از:
طراحی مرکز داده شامل روترها، سوئیچ ها، فایروال ها، سیستم های ذخیره سازی، سرورها و کنترل کننده های تحویل برنامه است. از آنجا که این مؤلفه ها، داده ها و برنامه های مهم تجاری را ذخیره و مدیریت می کنند، امنیت مرکز داده در طراحی مرکز داده بسیار مهم است.
زیرساخت شبکه. این سرورها (فیزیکی و مجازی) خدمات مرکز داده، ذخیره و اتصال خارجی را به مکان های کاربر نهایی متصل می کند.
زیرساخت های ذخیره سازی. داده ها سوخت مرکز داده مدرن است. سیستم های ذخیره سازی برای نگهداری این کالای با ارزش استفاده می شود.
منابع محاسباتی. برنامه ها موتورهای یک مرکز داده هستند. این سرورها پردازش، حافظه، ذخیره سازی محلی و اتصال به شبکه را برای درایوهای برنامه فراهم می کند.
خدمات مرکز داده به طور معمول برای محافظت از عملکرد و درستی اجزای اصلی مرکز داده مستقر می شوند.
وسایل امنیتی شبکه. این موارد شامل حافظت از فایروال و حفاظت از نفوذ برای محافظت از مرکز داده است.
تضمین تحویل برنامه. این مکانیزم ها حفظ عملکرد برنامه، قابلیت انعطاف پذیری و در دسترس بودن برنامه را از طریق خرابی خودکار و تعادل بار فراهم می کند.
اجزای مرکز داده برای پشتیبانی از سخت افزار و نرم افزار مرکز به زیرساخت های قابل توجهی نیاز دارند. این زیرساخت ها شامل سیستم های فرعی، منبع تغذیه بدون وقفه (UPS)، تهویه، سیستم های خنک کننده، سنسورهای ضد حریق، ژنراتورهای پشتیبان و اتصال به شبکه های خارجی است.
با توجه به دسته بندی مرکز داده قسمت های زیر می تواند متغیر باشد:
انواع بسیاری از مراکز داده و مدل های خدمات آن در دسترس هستند. طبقه بندی آن ها بستگی به این دارد که آیا آن ها متعلق به یک یا بسیاری از سازمان ها هستند یا خیر، چگونگی قرار گرفتن آنها در توپولوژی سایر مراکز داده، چه فناوری هایی برای محاسبات و ذخیره سازی و حتی بهره وری انرژی آنها وجود دارد. چهار نوع اصلی از مراکز داده وجود دارد:
این دسته از مراکز داده توسط شرکت ها ساخته شده است و متعلق به همان هستند و برای کاربران نهایی آن ها بهینه شده است. بیشتر اوقات آنها در محوطه دانشگاه استفاده می شود.
این مراکز داده توسط شخص ثالث (یا ارائه دهنده خدمات مدیریت شده) به نمایندگی از یک شرکت اداره می شوند. این شرکت به جای خرید آن، تجهیزات و زیرساخت ها را اجاره می دهد.
یک شرکت، فضایی را در یک مرکز داده که متعلق به دیگران است اجاره می دهد و در محل شرکت قرار دارد. مرکز داده colocation میزبان زیرساخت ها، ساختمان سازی، خنک کننده، پهنای باند، امنیت و غیره است.
در این مدل مرکز داده خارج از مرکز، داده ها و برنامه های کاربردی توسط ارائه دهنده خدمات ابری مانند خدمات وب آمازون (AWS) ، مایکروسافت (آزور) یا IBM Cloud میزبانی می شوند.