پروتکل های ایمیل مجموعه قوانینی است که به افراد کمک می کند تا به درستی اطلاعات را به هاست ایمیل منتقل کند. در این پست رایج ترین پروتکل های ایمیل POP3، IMAP و SMTP را توضیح خواهیم داد. در ادامه به مزایا و معایب هر یک می پردازیم. هر یک از این پروتکل ها عملکرد و شیوه کار خاصی دارند. بنابراین، تا انتهای این پست با ما همراه باشید تا ببینید کدام پروتکل به بهترین وجه نیازهای شما را برآورده می کند.
POP مخفف Post Office Protocol است. این پروتکل معمولاً برای پشتیبانی از یک کلاینت واحد استفاده می شود. نسخه 3 پروتکلPOP یکی از انواع پروتکل های شبکه استاندارد است که برای دریافت ایمیل از یک سرور راه دور به یک سرویس گیرنده ایمیل محلی استفاده می شود.
در این پروتکل پیام ها به صورت محلی در رایانه شخصی شما دانلود می شود و در این حالت پیام ها از سرور ایمیل حذف می شوند. این موضوع باعث کاهش مصرف فضای سرور می شود. بنابراین اگر قصد استفاده از این پروتکل را دارید استفاده همزمان از حساب روی چند دستگاه را توصیه نمی کنیم. چرا که هر تغییری که در ایمیل ها بدهید در سایر دستگاه ها اعمال نمی شود. مثلا اگر شما ایمیلی را روی گوشی خود حذف کنید، هنگامی که با لپ تاپ وارد حساب خود می شود خواهید دید که این ایمیل هنوز در حساب شما هست و حذف نشده است. به عبارت دیگر این پروتکل قابلیت همگام سازی را ندارد.
| دستور | توضیح دستور |
| LOGIN | باز کردن اتصال |
| STAT | نمایش تعداد پیام های موجود در صندوق پستی |
| LIST | جمع آوری خلاصه پیام ها در جایی که هر خلاصه پیام نشان داده می شود |
| RETR | انتخاب صندوق پستی برای دسترسی به پیام ها |
| DELE | پاک کردن پیام ها |
| RSET | تنظیم مجدد جلسه در حالت اولیه |
| QUIT | log off کردن جلسه |
IMAP مخفف (Internet Mail Access Protocol) است. این پروتکل اولین بار در سال 1986 مطرح شد. این پروتکل در نسخه های مختلفی قابل استفاده است. شامل:
از این پروتکل برای دسترسی به ایمیل در یک وب سرور راه دور، از طرق یک سرویس گیرنده محلی استفاده می شود. تا اینجا دو پروتکل IMAP و POP3 را معرفی کردیم، خوب است بدانید این دو پروتکل رایج ترین پروتکل ها در اینترنت برای دسترسی به ایمیل ها هستند. به علاوه هر دو پروتکل توسط تمام سرویس گیرندگان ایمیل و وب سرور های مدرن پشتیبانی می شوند.
| دستور | توضیح دستور |
| IMAP_LOGIN | باز کردن اتصال |
| CAPABILITY | این دستور، لیست قابلیت هایی که سرور پشتیبانی می کند را درخواست می کند |
| NOOP | این دستور برای پیام های جدید یا بروز رسانی های وضعیت پیام در طی دوره عدم فعالیت استفاده می شود |
| SELECT | انتخاب صندوق پستی برای دسترسی به پیام ها |
| EXAMINE | همان فرمان SELECT است مگر این که تغییر در mailbox مجاز نباشد |
| CREATE | ایجاد صندوق پستی با یک نام مشخص |
| DELETE | پاک کردن دائمی صندوق پستی با یک نام |
| RENAME | تغییر نام صندوق پستی |
SMTP مخفف Simple Mail Transfer Protocol است. این پروتکل اولین بار در سال 1982 مطرح شد. این پروتکل استاندارد برای ارسال ایمیل به طور کار آمد و قابل اعتماد از طریق اینترنت استفاده می شود.
| دستور | توضیح دستور |
| HELLO | شروع مکالمه SMTP |
| EHELLO | دستور جایگزین برای شروع گفتگو |
| MAIL FROM | نشانگر آدرس فرستنده |
| RCPT TO | مشخص کردن گیرنده پیام (برای ارسال پیام مشابه به چندین کاربر ، این دستور می تواند چندین بار تکرار شود) |
| SIZE | این دستور به سرور اجازه می دهد تا اندازه پیام پیوست شده را بایت بداند. |
| QUIT | خاتمه اتصال SMTP |
| VERFY | این دستور توسط سرور گیرنده، برای بررسی صحت اعتبار نام کاربری داده شده استفاده می شود. |
| EXPN | این همان VRFY است ، مگر این که در هنگام استفاده از یک لیست توزیع ، تمام نام کاربران را لیست کند. |
هر پروتکل مزایا و معایب خود را دارد شما با بررسی مواردی که در این پست گفته شد و نیاز خود می توانید از یک از این پروتکل ها استفاده کنید. امیدواریم این مقاله به شما در این زمینه کمک کرده باشد.
منبع: siteground.com