در این مقاله قصد داریم به تعریف این که جرایم سایبری چیست؟ و به بررسی نمونه هایی از جرایم سایبری برای شما عزیزان بپردازیم. لطفا در ادامه با ما همراه باشید.
در حال حاضر، بسیاری از مردم از مفهوم جرایم سایبری آگاه هستند، اما ممکن است نتایج کامل و یا هزینه کامل جرایم سایبری را درک نکنند. هک کردن به منظور سرقت اطلاعات مالی یا شخصی احتمالاً یکی از شناخته شده ترین انواع جرایم سایبری است، اما تنها اطلاع داشتن در مورد نوع جرایم سایبری با اطلاع داشتن از تمام آن، متفاوت است. در اینجا یک مرور کلی درباره جرایم سایبری آورده شده است: آنچه در آن است، دشواری های پیگرد قانونی در برابر جرایم سایبری و آنچه می توان در مورد آن انجام داد می باشد.
جرایم سایبری هر نوع فعالیت غیرقانونی است که از طریق وسایل دیجیتالی صورت می گیرد. البته سرقت داده ها یکی از رایج ترین انواع جرایم سایبری است، اما جرایم سایبری نیز طیف گسترده ای از فعالیت های مخرب را نیز شامل می شود، مانند حمله سایبری یا انتشار کرم یا ویروس.
جرایم سایبری را می توان به دو دسته مجزا تقسیم کرد: مواردی که باعث ایجاد خسارت عمدی می شوند و مواردی که باعث آسیب غیر عمدی می شوند. در بیشتر موارد، خسارت مالی است اما نه همیشه.
به عنوان مثال، حمله به فضای مجازی غیرقانونی است هنگامی که علاوه بر تهدید امنیت سایبری تهدیدی برای امنیت جسمی فرد ایجاد کند، موجب اجبار یا نمایش نفرت یا تعصب در برابر برخی از جمعیت های محافظت شده می شود. در آن صورت، خسارت مالی نیست، اما هنوز هم جرم محسوب می شود.
آسیب غیر عمد ممکن است شامل یک کارمند ناراضی باشد که یک ویروس “بی ضرر” کاشته است و به هر روشی تجارت را مختل می کند. در حالی که ممکن است باعث ایجاد همان خسارت مالی فوری مانند سرقت اطلاعات اختصاصی یا مالی نگردد اما باز هم باعث ایجاد خسارت مالی و زمانی شود به دلیل هم از دست رفتن زمان کارمند و هم خسارات مالی شامل هر پولی برای شرکت می شود تا مشکل را برطرف کند.
جرایم سایبری رو به افزایش است، در حدی که ممکن است قوانین مجازات آن تغییر کند خسارات دریافتی از مجرم بیشتر شود. این دلیل تا حدودی به دلیل ماهیت در حال تحول در فضای مجازی است، به ذکر موارد قضایی که ایجاد می کند، اشاره نمی شود.
طبیعتاً برای اثبات نقض این قانون باید قوانینی کاملاً واضح تعریف شود. همچنین تصویب قوانین، زمان و بحث زیادی را می طلبد، بنابراین قانون عموماً خیلی از تکنولوژی مجرمان سایبری که برای دستیابی به اهداف حملات سایبری خود استفاده می کنند، عقب مانده است. هنگامی که تعریف جرم یا وسیله ارتکاب جرم دشوار است، ایجاد قوانینی برای محافظت از افراد یا حتی مشاغل در برابر آنها دشوار است.
با این وجود، حتی وقتی قوانینی ایجاد می شوند، برای اجرای قوانین باید به یک سازمان حاکم نیز اختصاص یابد. این همان جایی است که همه چیز پیچیده می شود. جرایم سایبری تقریباً علیه هر کسی، در هر نقطه از جهان، تقریباً توسط هر کسی در هر نقطه از جهان قابل انجام است.
این امر نه تنها پیگیری عاملان این جنایت را دشوار می کند، بلکه حتی در صورت یافتن آنها سؤالاتی را نیز ایجاد می کند که چه کسی مسئول پیگرد این جرم است حتی اگر مشخص شود که یک جرم است.
به عنوان مثال، ایالات متحده ممکن است قوانینی داشته باشد که شهروندان را در برابر انواع خاصی از کلاهبرداری محافظت می کند، اما همین قوانین ممکن است در سایر کشورها وجود نداشته باشد.
این مقاله برای افرادی که دارای کسب و کار اینترنتی و شرکت هستند، توصیه می شود!
اگر به عنوان مثال یک شهروند نیجریه که در نیجریه ساکن است، علیه شهروند آمریکایی اقدام به تقلب در فضای مجازی کند، اگر نیجریه قوانینی را در نظر نگیرد که منع این فعالیت ها شود، الزاماً غیرقانونی نیست. با وجود این، حتی اگر قوانینی هم در این زمینه وجود داشته باشد، ممکن است آنها منابع و زیرساخت هایی برای اجرای قوانین نداشته باشند. در نهایت، اینترنت، دنیایی وحشی است و تا حد زیادی وظیفه اشخاص و مشاغل است که خود را از اکثر جرایم سایبری محافظت کنند.
هک کردن: هک کردن امکان دسترسی غیرمجاز از سیستم رایانه ای است. بعضی اوقات، هک کردن می تواند کاملاً بی ضرر باشد، مانند بازنویسی بخش های یک برنامه نرم افزار موجود، برای دسترسی به ویژگی هایی که طراح اصلی در نظر ندارد. اگرچه این از نظر فنی نقض توافق نامه شرایط خدمات است، اما این دقیقاً جرم قابل پیگرد نیست، اما همچنان هک محسوب می شود.
هک کردن احتمالاً یکی از پرکاربردترین شکل های جرایم سایبری است، اما همه هکرها جنایتکار نیستند. برخی از هکرها که اغلب به عنوان هکرهای “کلاه سفید” خوانده می شوند، توسط شرکت های نرم افزاری استخدام می شوند تا نقص هایی را در سیستم های خود پیدا کنند تا بتوانند آنها را قبل از حمله “کلاه سیاه” یا هکرهای جنایی برطرف کنند.
ویروس ها، Worms ،Malware و Ransomware: انواع مختلفی از نرم افزارهای مخرب را می توان با طیف وسیعی از وسیله تحویل داد. در مورد بیشتر ویروس ها، آنها باید در واقع به نوعی در هارد دیسک بارگیری شوند.
در حملات هدفمند، یک قربانی ممکن است یک ایمیل به ظاهر ساده را دریافت کند که ظاهراً از یک همکار یا شخصی قابل اعتماد است که حاوی پیوندی برای کلیک بر روی یا پرونده برای بارگیری آن است.
در موارد دیگر، وب سایت ها ممکن است حاوی پیوندهای آلوده باشند که با کلیک بر روی آنها، کرم ها یا ویروس ها را بارگیری می کنند. در برخی موارد، آنها به عنوان تبلیغات بنری مبدل می شوند که به محض کلیک روی پیوند، بدافزارها را تحویل می دهند.
حمله انکار سرویس (DOS)، بمباران ایمیل یا اسپم کردن: این نوع حمله به سیستم ها با اطلاعات زیادی به انجام این کار می پردازد که می تواند سرورهایی را که به مشاغل سایبری وابسته هستند خراب کند.
به عنوان مثال، یک حمله DOS، یک سیل ترافیک تقلبی را به یک وب سایت ارسال می کند، این باعث می شود که سرور را بیش از حد بارگذاری کند و باعث می شود یک وب سایت به طور موقت نقص یابد یا در برخی موارد، کاملاً خراب و از دسترس خارج شود.
حملات DOS همچنین می توانند برای مداخله در یک رویداد خاص که می تواند فاجعه مالی ایجاد کند، به صورت استراتژیک خرابکاری انجام دهند. به عنوان مثال، وقتی بلیط های کنسرت برای یک هنرمند خاص به فروش می رسد، یک حمله DOS می تواند هر کسی را از خرید بلیط جلوگیری کند و حتی ممکن است سایت را خراب کند. در این حالت، آنها نه تنها ضرر مالی بزرگی را به فروشنده بلیط، بلکه ضرر های بسیاری نیز برای چهره هنرمند در بین مردم ایجاد می کنند.
امیدوارم از مطالعه مقاله جرایم سایبری چیست؟ بررسی نمونه هایی از جرایم سایبری نهایت استفاده را برده باشید.