این روزها افراد بیشتری در دنیای شگفت انگیز توزیع های لینوکس غرق شده اند و بسیاری از کاربران آن ها را به عنوان آینده سیستم عامل ها معرفی می کنند. این یک ادعای جسورانه اما خالی از لطف نیست. لینوکس رایگان، متن باز و به طور مداوم در حال تکامل است تا متناسب با نیازهای کاربران خود باشد.
یکی از دلایل اصلی این که بسیاری از مردم هنوز به جای تغییر سیستم عامل به لینوکس به Windows و macOS پایبند هستند، منحنی یادگیری است. توزیع های لینوکس اغلب به سختی یاد گرفته می شوند و بسیار کاربرپسند نیستند، با این حال، قطعاً در مورد همه آن ها صدق نمی کند. در واقع درک برخی از آن ها کاملاً آسان است.
اگر به دنبال یک توزیع کاملا ساده و در عین حال بسیار قدرتمند هستید بهترین گزینه اوبونتو است. سیستم عامل اوبونتو، نه تنها به دلیل سهولت استفاده بلکه چند منظوره بودن، یکی از محبوب ترین توزیع ها است. اوبونتو که مورد علاقه اصلی بسیاری از برنامه نویسان و توسعه دهندگان در سراسر جهان است، به همان اندازه به عنوان یک محیط دسک تاپ خانگی یا محل کار برای کاربران عادی مناسب است.
بررسی سیستم عامل اوبونتو
اوبونتو یک توزیع لینوکس بر پایه دبیان است که شامل چندین توزیع محبوب دیگر مانند Deepin OS Elementary OS ،Raspbian و SteamOS نیز می شود. سیستم عامل توسط Canonical توسعه و نگهداری می شود و در سه نوع دسکتاپ، سرور و هسته موجود است.
دو نسخه آخر کمی تخصصی تر هستند، به همین دلیل در این مقاله قصد نداریم زیاد در مورد آن ها صحبت کنیم و در عوض به نسخه دسکتاپ همه منظوره خواهیم پرداخت.
سیستم عامل اوبونتو هر شش ماه یک نسخه جدید دریافت می کند و در حال حاضر در نسخه 19.04 با عنوان “Disco Dingo” است. در همین حال، Canonical هر دو سال یک بار نسخه LTS (پشتیبانی طولانی مدت) را ارائه می دهد.
این نسخه ها از پنج سال تعمیر و نگهداری رایگان و به روزرسانی های امنیتی توسعه دهندگان بهره مند می شوند و پنج سال پشتیبانی اضافی پس از آن در ازای دریافت هزینه در اختیار شما قرار می گیرد.
نسخه فعلی اوبونتو به طور پیش فرض از محیط دسکتاپ GNOME 3 استفاده می کند، این نسخه از رابط گرافیکی Unity توسعه یافته Canonicalاستفاده می کند، که در نسخه 17.10 به پایان رسیده است. نسخه دسکتاپ سیستم عامل اوبونتو دارای گزینه های مختلفی برای انتخاب است. چند مثال قابل توجه شامل کوبونتو، اوبونتو بودجی، اوبونتو کیلین، اوبونتو MATE و Xubuntu است.
تفاوت این توزیع ها در این است که هر کدام از آن ها با مجموعه خاصی از بسته ها و به روزرسانی ها از قبل نصب شده همراه هستند. اگر مطمئن نیستید به چه نوع برنامه هایی نیاز دارید یا برای اولین بار است که می خواهید از آن استفاده کنید، باید فعلاً به نسخه سیستم عامل اصلی اوبونتو پایبند باشید.
بیشتر بخوانید…
قبل از نصب اوبونتو چه نکاتی را باید بدانیم؟
اگر شما یک کاربر قدیمی ویندوز یا macOS هستید، احتمالاً حداقل یک بار در گذشته رایانه ای با سیستم عامل از قبل نصب شده مورد علاقه خود (ویندوز یا macOS) خریداری کرده اید. وقتی که صحبت از اوبونتو می شود، به ندرت در رایانه های درجه یک با سیستم عامل لینوکس مواجه می شوید. به عبارت دیگر وقتی یک رایانه جدید خریداری می کنید معمولا به طور پیش فرض سیستم عامل ویندوز یا macOS نصب شده است.
البته نحوه نصب لینوکس خیلی سخت نیست. به خصوص اگر تجربه نصب سیستم عامل دیگری مانند ویندوز را داشته باشید. نکته جالب در مورد سیستم عامل اوبونتو این است که این سیستم عامل می تواند به راحتی در طیف گسترده ای از کامپیوتر ها اجرا شود. نیاز های سیستم چندان سختگیرانه نیستند، زیرا سیستم عامل فقط به 4 گیگابایت رم، 25 گیگابایت فضای ذخیره سازی رایگان و پردازنده دو هسته ای 2 گیگاهرتزی نیاز دارد. علاوه بر این، رایانه به یک پورت USB یا یک درایو DVD همراه با دسترسی به اینترنت نیاز دارد، اگرچه مورد دوم اختیاری است.
Ubuntu 18.04 LTS و Ubuntu 19.04 به صورت رایگان برای دانلود از وب سایت رسمی اوبونتو در دسترس هستند. اگر تجربه قبلی استفاده از این سیستم عامل را ندارید، احتمالاً باید از نسخه LTS استفاده کنید، اما انتخاب کاملاً به خود شما بستگی دارد.
در وب سایت رسمی مربوط به آن می توانید دستورالعمل های نحوه ایجاد نسخه قابل بوت USB سیستم عامل را پیدا کنید. همچنین دستورالعمل هایی در مورد چگونگی ایجاد نصب در صورت تغییر از ویندوز یا macOS وجود دارد.
بیشتر بخوانید…
نحوه نصب اوبونتو
پس از آماده شدن برای نصب، به سادگی DVD را وارد کرده یا درایو USB را وصل کنید و رایانه خود را دوباره راه اندازی کنید. پس از ظاهر شدن لوگو سازنده، کلید F12 را بزنید تا به قسمت نصب کننده اوبونتو بروید. با انجام این کار در نهایت یک پنجره جدید ظاهر می شود که دو گزینه برای انتخاب به شما ارائه می دهد:
نصب اوبونتو را امتحان کنید. اگر هنوز از تغییر سیستم عامل جدید مطمئن نیستید، می توانید سراغ گزینه Try Ubuntu بروید. اگر می خواهید سیستم عامل را روی رایانه ای نصب کنید که نمی خواهید مرتباً از آن استفاده کنید، این یک گزینه عالی است.
Canonical با اجازه دادن به کاربران برای نصب سیستم عامل اوبونتو از طریق یک ماشین مجازی مانند Oracle VM VirtualBox، کار را ساده تر می کند. گزینه سوم نصب مستقیم آن از فروشگاه مایکروسافت است. با این حال، این مورد برای کاربران مبتدی توصیه نمی شود، زیرا نسخه فروشگاه با رابط کاربری گرافیکی ارائه نمی شود.
مزیت آن این است که شما می توانید از ترمینال اوبونتو بدون نیاز به رایت سیستم عامل بر روی DVD یا درایو فلش استفاده کنید، اما عدم وجود رابط گرافیکی این نسخه را برای توسعه دهندگان مناسب تر از کاربران عادی می کند.
صرف نظر از اینکه کدام گزینه را انتخاب کنید، مراحل نصب کاملاً ساده و شبیه سیستم های عامل دیگر است. یک قسمت از نصب وجود دارد که شما را در روند کار راهنمایی می کند و به شما امکان می دهد قبل از اینکه بخواهید یک حساب محلی ایجاد کنید، منطقه زمانی و زبان خود را تنظیم کنید.
همچنین در طول فرآیند می توانید از بین نصب استاندارد و حداقل نصب که باعث صرفه جویی در حدود 500 مگابایت فضای دیسک می شود، انتخاب کنید.
بیشتر بخوانید…
شروع کار
پس از نصب موفقیت آمیز سیستم عامل، برنامه راهنما به شما خوشامد می گوید و به شما خلاصه ای از انتظارات هنگام استفاده از دسکتاپ اوبونتو را می دهد. از جمله موارد دیگر، این راهنما نحوه راه اندازی سرویس Livepatch را به شما آموزش می دهد و به شما اجازه می دهد نحوه انتخاب دریافت به روزرسانی های آینده را انتخاب کنید. این نرم افزار همچنین به شما امکان می دهد داده های ناشناس را فعال کنید.
اگر اولین بار است که از اوبونتو استفاده می کنید، متوجه می شوید که در مقایسه با ویندوز و macOS کاملا متفاوت است. با این حال، گزینه های سفارشی سازی خاصی وجود دارد که به شما امکان می دهد ظاهر و سیستم عامل را به چیزی که ممکن است با آن بیشتر آشنا باشید تغییر دهید.
اگر هنوز رابط سیستم عامل قبلی خود را ترجیح می دهید، لازم به ذکر است که برخی از گزینه های اوبونتو که قبلاً ذکر شد باعث می شود سیستم عامل شباهت زیادی به ویندوز یا macOS داشته باشد. نصب یکی از آن ها به جای نسخه اصلی قطعاً یک گزینه است اما به خاطر داشته باشید که هر ویژگی به طور پیش فرض با بسته های خاصی ارائه می شود که ممکن است شما آن را بخواهید یا نخواهید.
اگر تصمیم دارید در آن مسیر بروید، مستندات مربوط به هر ویژگی مورد نظر برای نصب را بخوانید.
رابط کاربری
رابط کاربری سیستم عامل اوبونتو به صورت عملی طراحی شده است اما در ساخت آن از نظر بصری کمتر تلاش می شود. با این حال، این بدان معنی نیست که UI آن بد به نظر می رسد. اگرچه ممکن است همه رنگ ها و جلوه هایی را که می توانید در ویندوز و macOS ببینید نداشته باشد، اما سادگی رابط کاربری برای برخی از افراد یک مزییت بزرگ است. دسکتاپ مرتب به نظر می رسد و به راحتی می توانید از آن استفاده کنید. ایجاد فایل یا پوشه درست مثل هر میز کار دیگری عمل می کند.
نکته ای که ممکن است برایتان سوال باشد این است که در پایین صفحه هیچ نوار وظیفه ای وجود ندارد. در عوض، اوبونتو از یک نوار در بالای فهرست استفاده می کند که عملکرد مشابهی را دارد. در نوار بالا اطلاعات مربوط به شبکه، زمان و تاریخ، صدا و باتری نمایش داده می شود. با کلیک بر روی ساعت، صفحه ای باز می شود که تقویمی را به همراه اعلان های سیستم نمایش می دهد.
این نوار همچنین دارای یک منو است که می تواند برای خاموش کردن یا قفل کردن رایانه و دسترسی به منوی تنظیمات مورد استفاده قرار گیرد. macOS دارای یک نوار منوی مشابه در بالا است و در ویندوز به طور پیش فرض این منو در پایین قرار دارد، اگرچه تغییر مکان آن از منوی تنظیمات نوار وظیفه امکان پذیر است.
سخن آخر
اوبونتو مطمئناً به اندازه ویندوز یا macOS کاربرپسند نیست اما زیاد پیچیده هم نیست. این سیستم عامل شما را ملزم می کند که مدتی سرمایه گذاری کنید تا تمام پیچیدگی های کمی که در آن وجود دارد را بیاموزید، اما در آخر کار ارزشش را دارد. اوبونتو یک سیستم عامل بسیار پایدار است که نه تنها به برنامه نویسان و شرکت ها بلکه به کاربران عادی دسکتاپ نیز می تواند چیز های زیادی ارائه دهد.
اشکال اصلی اوبونتو عدم پشتیبانی از برنامه ها و دستگاه های خاصی است که ممکن است به آن ها عادت کرده باشید. خبر خوب این است که همیشه گزینه ها و راه حل هایی برای این کار وجود دارد، اما برای پیدا کردن آن ها باید کمی وقت بگذارید.
منبع: blackdown
